Nawigacja:
- Miasto Kluczbork
- » Gmina Kluczbork
- Osoby zasłużone dla Kluczborka
Wyszukiwarka:
Treść strony
Medale 750-lecia
bp. Jan Bagiński
Urodzony w maju 1932 w Kamionce (Wołyń), wyświęcony na kapłana 17 czerwca 1956 w Opolu, mianowany biskupem tytularnym (Tagarata) i pomocniczym opolskim 27 czerwca 1985, konsekrowany 15 sierpnia 1985 r. Dewiza biskupia: Servire Deo et Populo (służyć Bogu i ludziom). Stopień naukowy: doktor teologii dogmatycznej. Były prefekt, a następnie wicerektor Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Budowniczy kościołów Pniowie i Kluczborku, gdzie przez 10 lat był proboszczem. W listopadzie 2003r. - w roku jubileuszowych obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich - biskupa Jana Bagińskiego uhonorowano Medalem 750-lecia (II edycja).
Alojzy Benk
Wykazał się wielkim zaangażowaniem w pełnieniu funkcji sołtysa Bogacicy, którą sprawował przez 12 lat. To oddany społecznik na rzecz lokalnej społeczności oraz gminy Kluczbork. Przez 25 lat pełnił funkcję kapelmistrza orkiestry dętej w Bogacicy. Wielu z jej członków grało później w orkiestrach jednostek wojskowych. Był jednym z założycieli o długoletnim przewodniczącym DFK w Bogacicy. Za wkład w naukę zawodu (wykształcił 40 uczniów branży stolarskiej) otrzymał Złotą Odznakę z Cechu Rzemiosł Różnych w Warszawie. Ale Pan Benk uczył nie tylko stolarzy. Ok. 40 muzyków wykształconych w Bogacicy miało możliwość grania w jednostkach wojskowych. W roku listopadzie 2003r. - w roku obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich - Alojzy Benk został uhonorowany Medalem 750-lecia (II edycja).
Aurelia Fraszek
Od 1955 pracowała w Liceum Ogólnokształcącym, pełniąc od 1991 do 1997 roku obowiązki dyrektora szkoły. Jej praca dydaktyczna owocowała wielokrotnie sukcesami uczniów w olimpiadach i konkursach przedmiotowych. Jako wychowawca młodego pokolenia wpajała uczniom idee patriotyzmu, przywiązania do tradycji narodowej i niepodważalne wartości chrześcijańskie. Przez wiele lat była prezesem Klubu Inteligencji Katolickiej, inicjowała spotkania z przedstawicielami polskiej elity intelektualnej, krzewiła szeroko pojętą kulturę w środowisku lokalnym. W czasie stanu wojennego (w 1982r.) była internowana w Gołdapi. Nie ustaje w pracy na rzecz pomocy innym. Prowadziła i prowadzi nadal zajęcia dydaktyczno-wychowawcze dla dzieci z rodzin ubogich w świetlicy Caritas przy parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. W listopadzie 2003r. - w roku jubileuszowych obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich - Aurelia Fraszek została uhonorowana Medalem 750-lecia (II edycja) oraz w roku 2008r. medalem Zasłużona dla Kluczborka.
Jan Głąb
Po zdanej maturze dostał się na studia do Akademii Medycznej w Łodzi (1949 r.). W 1954r. zaczął pracować w tutejszym szpitalu na Oddziale Wewnętrznym, jako asystent dr Skibniewskiej, a w roku 1962 został Ordynatorem tegoż oddziału. W czasie stanu wojennego za swą działalność patriotyczną i społeczną został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa, uwięziony w obozie dla internowanych w Nysie i pozbawiony funkcji ordynatora. Po powrocie z obozu po 2 latach ponownie objął funkcję ordynatora. Zdobył specjalizację kardiologa i utworzył Oddział Kardiologii. W grudniu roku 2000 przeszedł na emeryturę, a mimo to nadal pracował jako kardiolog prowadząc Poradnię Kardiologiczną. Udzielał się przez cały czas w Klubie Inteligencji Katolickiej, w Caritasie, przez wiele lat był członkiem Rady Duszpasterskiej w Solidarności. Co roku urządzał kilkudniowe (50-osobowe) wycieczki "w Polskę" z pracownikami swojego oddziału. Roztaczał aurę dobra, miłości i nigdy nic nie potrzebował. Cieszył go widok ludzi powracających do zdrowia. W listopadzie 2003r. - w roku jubileuszowych obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich Jana Głąba uhonorowano Medalem 750-lecia (II edycja). Zmarł w 2006 r.
por. Tadeusz Kasperski
W 1944r. zostaje powołany do Armii Sojuszniczej jako młodociany żołnierz II wojny światowej skierowany do Terytorialnej Obrony Lotniczo-Chemicznej, przydzielony do kompanii Saperów-Minerów, po przeszkoleniu bierze udział w rozminowaniu terenów miast i osiedli. Po zakończeniu działań wojennych osiedlił się wraz z rodziną w Wołczynie, gdzie podjął pracę w Śląskiej Fabryce Drożdży. Późniejsza jego służba wojskowa w Oficerskiej Szkole Saperów we Wrocławiu zakończyła się trwałym kalectwem i statusem inwalidy wojskowego. W 1953r. podjął pracę w Warsztatach Szkolnych ZSZ Nr 2 w Kluczborku, na stanowisku głównego mechanika. Tamteż pracował aż do przejścia na emeryturę. Za swoją zawodową i społeczną pracę został wyróżniony Listem Wojewody Opolskiego oraz pisemnym podziękowaniem od Dyrekcji Szkoły i Prezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego w Kluczborku. Podczas pracy zawodowej udzielał się społecznie - m. in. przez dwie kadencje pełnił funkcję Prezesa Sekcji Pracowników Niepedagogicznych. Pracował też społecznie w Związku Inwalidów Wojennych, oraz Związku Kombatantów RP. Jako wieloletni przewodniczący Komisji d/s Współpracy z Młodzieżą szkół podstawowych, średnich i zawodowych, organizował w szkołach Izby Pamięci Narodowej, uczestniczył w wielu spotkaniach z młodzieżą, przekazując im patriotyczne tradycje. Był jednym z organizatorów budowy Pomnika - Mogiły Żołnierza Polskiego w Kluczborku. Jego staraniem została ufundowana tablica upamiętniająca 60 rocznicę zakończenia II wojny światowej, która umieszczona jest na kluczborskim Ratuszu. Jako dowódca pocztów jest do dziś współorganizatorem wszystkich uroczystości patriotyczno-religijnych. Jest długoletnim prezesem Zarządu Miejsko-Gminnego Związku Kombatantów RPiBWP oraz wiceprezesem Zarządu Oddziału Związku Inwalidów Wojennych RP w Kluczborku. Posiada odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, złoty, srebrny i brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, złoty i srebrny medal "Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej", Medal brązowy za Zasługi dla LOK, medal "Pro Memoria"; odznaki: Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Opolskiego, "Złotą Odznakę Honorową ZIW, Złotą Odznakę ZNP, Odznakę za Zasługi dla ZKRPiBWP, Odznakę "Syn Pułku". W listopadzie 2003r. - w roku obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich uhonorowany został Medalem 750-lecia (II edycja).
Jan Podgórski
Od 1977r. prowadzi zakład piekarsko-cukierniczy. Od 1980 jest członkiem Zarządu Cechu. Od 2000r. był I Podstarszym Cechu, a od lutego 2003r. Starszym Cechu. Członek Komisji Egzaminacyjnej piekarsko-cukierniczej przy Izbie Rzemieślniczej w Opolu. Podczas swojej działalności wyszkolił kilkunastu uczniów. Posiada Honorową Odznakę Rzemiosła i Srebrny Medal im. Jana Kilińskiego. Jan Podgórski wspomaga swymi wyrobami piekarsko-cukierniczymi Caritas obu kluczborskich parafii katolickich oraz Dom Pomocy społecznej. W roku 2003 podczas czerwcowych obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich Jana Podgórskiego uhonorowano Medalem 750-lecia (I edycja). W 2006r. przyznano mu Medal Zasłużony dla Kluczborka.
Józef Perniok
Prowadził zakład zegarmistrzowski w Kluczborku od 1966 do 2000 roku. Od początku swojej działalności był aktywnym członkiem Cechu Rzemiosł Różnych w Kluczborku. Pełnił m.in. funkcję opiekuna młodzieży, a od 1975r. I Podstarszego Cechu. Od 1973r. był również Przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnej Zegarmistrzowskiej przy Izbie Rzemieślniczej w Opolu. Jako przykładny rzemieślnik miasta Kluczborka zainteresowany jest kształtowaniem klimatu dobrej pracy wykonywanej przez właścicieli zakładów rzemieślniczych. A jako aktywny działacz społeczny cieszy się wysokim autorytetem nie tylko wśród miejscowych rzemieślników, ale również wśród zwykłych mieszkańców miasta. Józef Perniok otrzymał szereg odznaczeń rzemieślniczych, m.in.: Wzorowy Zakład Rzemieślniczy, Honorową Odznakę Rzemiosła (6.01.1975r.), Brązowy Krzyż Zasługi (17.09.1975r.), Zasłużony Działacz Kultury (7.05.1977r.), Zasłużony dla Rzemiosła (13.02.1979r.), Złoty Krzyż Zasługi (22.06.1983r.), Srebrny Medal im. Jana Kilińskiego za zasługi dla rzemiosła polskiego (4.04.1984r.), Medal Pamiątkowy "Ziemia Kluczborska w 40-leciu" (3.05.1985r.), Medal Zasługi dla Pożarnictwa (27.03.1990r.), Złoty Medal im. Jana Kilińskiego za zasługi dla rzemiosła polskiego (11.10.1994r.) czy Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski (17.05.2002r.). W latach 1982-1989 był Członkiem Wojewódzkiego Komitetu Czynów Społecznych. Przy parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku był wieloletnim Członkiem Rady Duszpasterskiej (lata 1980-2005) i Członkiem Zarządu Caritas (od 1988r.). Jego zasługą jest naprawa zegara na kluczborskim ratuszu i czasomierzy w miejscowym muzeum im. Jana Dzierżona. Był także inicjatorem zbudowania nowego ogrodzenia kluczborskiego cmentarza. W roku 2001 uhonorowany został Medalem Zasłużony dla Kluczborka, a listopadzie 2003r., w jubileuszowym roku nadania Kluczborkowi praw miejskich Józefa Pernioka uhonorowano Medalem 750-lecia (II edycja). Zmarł w 2019 roku.
Adam Sokołowski
W 1975r. ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 1975r. do 1983r. pracował w Sądzie Rejonowym w Kluczborku, kolejno jako aplikant, asesor i sędzia. W latach 1983-1999 był radcą prawnym, a od 1999 do 2001 pełnił funkcję Zastępcy Burmistrza Miasta Kluczborka. Obecnie pracuje jako notariusz. Od najmłodszych lat uprawiał sport grając w LZS Kuniów, od 1982r. stał się działaczem tego klubu i wspólnie z innymi przeszedł od klasy B do IV ligi. Był inicjatorem powołania Miejskiego Klubu Sportowego i pełnił w nim funkcję wiceprezesa. W 1967r. po raz pierwszy brał udział w mistrzostwach Polski Kibiców Sportowych, w których zdobył tytuł mistrza Opolszczyzny i uplasował się na 19 miejscu w Polsce. Swój pierwszy tytuł mistrza Polski Kibiców Sportowych zdobył w 1977r., a do 1988r. (mistrzostwa nie były organizowane co roku) wywalczył kolejne dwa tytuły. Po trzynastu latach przerwy mistrzostwa Polski Kibiców Sportowych wznowiono w 2001r., które wygrał, jak i kolejne organizowane w następnych latach. W 2007r. zdobył swój 10-ty tytuł mistrza Polski. Wygrał wszystkie cztery teleturnieje "Na olimpijskim szlaku" w wersji indywidualnej. Za zwycięstwa w tych teleturniejach był na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie 1992, Atlancie 1996 i Sydney w 2000r., a w 1988r. wyjechał na mistrzostwa Europy w piłce nożnej, rozgrywane w Republice Federalnej Niemiec. W 1986r. w katowickim Spodku zwyciężył w teleturnieju "Wszystko o mundialach" i w nagrodę wyjechał z reprezentacją Polski do Dublina na mecz w ramach eliminacji do mistrzostw Europy z Irlandią, a także z drużyną Ruchu Chorzów przebywał na turnieju halowym w Hamburgu. W swojej kolekcji ma również tytuły Mistrza Kibiców województwa gorzowskiego, wałbrzyskiego i legnickiego oraz zdobył tytuł Mistrza Dolnego Śląska, które były organizowane tylko raz. W 2006r. wygrał teleturniej "Od Turynu do Pekinu", organizowany przez TV Katowice, a 11 października 2007r. we Wrocławiu otrzymał tytuł Wrocławskiego Kibica z Klasą za zwycięstwo w konkursie wiedzy o historii mistrzostw Europy w piłce nożnej. W 1996r. otrzymał odznaczenie "Zasłużony dla Opolszczyzny". W roku 2003 podczas czerwcowych jubileuszowych obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich Adama Sokołowskiego uhonorowano Medalem 750-lecia (I edycja) oraz w roku 2008r. medalem Zasłużony dla Kluczborka.
Bolesław Sokołowski
Wraz z otrzymaniem dyplomu Studium Nauczycielskiego Raciborzu podjął pracę nauczyciela w Szkole Podstawowej w Smardach (1962). W latach 1966-1977 pełnił funkcję kierownika, a następnie dyrektora tejże szkoły. W roku 1984 ukończył Akademię Rolniczą z tytułem magistra rolnictwa. W 1975r. za działalność związkową otrzymał Złotą Odznakę Związku Nauczycielstwa Polskiego. W 1982r. został wyróżniony Nagrodą Kuratora Opolskiego, a w 1990r. odznaczono go Złotym Krzyżem Zasługi. W 1990r. podjął się pełnienia funkcji Radnego Rady Miejskiej w Kluczborku, którą sprawował przez trzy kolejne kadencje do 2002r. Jako przewodniczący Komisji Kultury Oświaty Sportu i Turystyki wykazał się wielkim zaangażowaniem w rozwiązywaniu aktualnych problemów w dziedzinie kultury oświaty i sportu gminnego. Zawsze życzliwy, otwarty na potrzeby każdego człowieka, nie odmawiał nikomu dobrej rady i pomocy. Jako członek Gminnej Komisji ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych starał się czynnie wspomagać ludzi posiadających trudności życiowe wynikające z tego uzależnienia. W listopadzie 2003r., w jubileuszowym roku nadania Kluczborkowi praw miejskich Bolesław Sokołowski został uhonorowany Medalem 750-lecia (II edycja).
Julian Toporowski
W 1945 roku przybywa z Tarnopola do Kluczborka. Po ukończonych studiach medycznych we Wrocławiu i krótkim okresie pracy w Oleśnicy wraca do Kluczborka, gdzie na Oddziale Dziecięcym miejscowego szpitala uzyskuje I. i II. stopień specjalizacji. Do momentu przejścia na emeryturę piastuje funkcję Ordynatora Oddziału Noworodków. W 1972 jako pierwszy wprowadził tzw. wkłucie do pępowiny, co zapobiegało wielu patologiom w leczeniu noworodków. W latach 80-tych współzałożyciel Solidarności Służby Zdrowia. W latach późniejszych wniósł swój wkład w powstanie Klubu Inteligencji Katolickiej w Kluczborku. Działacz ZHR, współorganizator i uczestnik Białej Służby podczas pielgrzymek papieża Jana Pawła II. Mieszkańcom naszego miasta znany nie tylko jako dobry lekarz, ale i organizator szkoleń dla personelu medycznego, za co został uhonorowany w plebiscycie "Białą Różą". W listopadzie 2003r. - w roku jubileuszowych obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich - Juliana Toporowskiego uhonorowano Medalem 750-lecia (II edycja) oraz w roku 2008r. medalem Zasłużony dla Kluczborka.